Ta opowieść o pamięci, tożsamości i zapomnianych bohaterach codzienności przenosi nas do nie tak dawnego Wałbrzycha, który przez dekady był napędzany pracą tysięcy robotników, szczególnie kobiet zatrudnionych w fabrykach porcelany. Ich losy splatają się z wielką historią – strajkami Solidarności, upadkiem komunizmu, transformacją ustrojową i bolesnym rozpadem miejscowego przemysłu.
Spektakl oparty jest na rekonstrukcjach, wspomnieniach i wywiadach, które splatają się w narrację o godności, tworząc swoisty hołd dla robotniczej klasy i kobiet, których opowieści zbyt często pozostawały w cieniu. To zapis pamięci o miejscu, które przestało istnieć, ale wciąż żyje w osobistych historiach tych, którzy tam pracowali. To historia o porcelanie – nie tylko tej materialnej, ale także symbolu. O jej kruchości i sile jednocześnie. O roztrzaskujących się o ziemię talerzach, które pękają jak niespełnione marzenia.
Czy miasto, które zniknęło, może dalej żyć w ludzkich opowieściach? Czy historia to coś, co da się odzyskać? Czy to, co kiedyś było dumą, może stać się ciężarem?
W tym wyjątkowym roku poświęconym Wałbrzyskiej Porcelanie, zapraszamy na spektakl, który odsłania zapomniane historie i pozwala je przeżyć na nowo.
obsada: Joanna Łaganowska, Mikołaj Krzeszowiec
reż.: Krzysztof Popiołek
