Co kryją podziemia Zamku Książ?

Na kanale Urbex History ukazał się film poświęcony tajemniczym podziemiom Zamku Książ

Podziemia Zamku Książ powstały w latach 1943–1945, w okresie intensywnej działalności III Rzeszy na Dolnym Śląsku. Były częścią największego projektu górniczo-budowlanego hitlerowskich Niemiec, znanego jako „Riese”, realizowanego w Górach Sowich oraz pod zamkiem Książ. Projekt ten, nadzorowany przez paramilitarną Organizację Todt, zakładał stworzenie rozległych podziemnych kompleksów, których przeznaczenie do dziś pozostaje przedmiotem spekulacji.

W przypadku Zamku Książ prace rozpoczęły się w 1944 roku, a do ich realizacji zmuszono więźniów obozu koncentracyjnego Gross-Rosen, w tym filii „Fürstenstein” założonej u podnóża zamku. Liczba robotników w 1944 roku sięgała około 3000, a prace prowadzone były w systemie dwuzmianowym, co świadczy o ogromnym zaangażowaniu sił i środków. Podziemia, położone 50 metrów pod zamkiem, obejmują sieć tuneli i komór oraz zasypany szyb, który miał prowadzić na Dziedziniec Honorowy. Całkowita powierzchnia znanych podziemi wynosi około 3200 m², choć istnieją przypuszczenia, że tunele mogą być dwukrotnie większe.

Oficjalna narracja, przyjęta po wojnie, głosiła, że Zamek Książ miał stać się jedną z głównych kwater Adolfa Hitlera, a podziemia stanowiły schron przeciwlotniczy. Lokalizacja zamku – z dala od głównych dróg, ukryta wśród lasów i poza zasięgiem frontu wschodniego – sprzyjała takiemu założeniu. Jednak brak dokumentacji oraz celowe zniszczenie dowodów przez Niemców w 1945 roku przed wkroczeniem Armii Czerwonej utrudniają potwierdzenie tej tezy. Bardziej dociekli badacze kwestionują hipotezę o kwaterze Hitlera. Podziemia mogły służyć jako eksperymentalna fabryka broni rakietowej, a nawet atomowej. Ogromne ilości cementu, stali i piasku użyte do budowy nie odpowiadają skali odkrytych dotychczas tuneli, co wskazuje na możliwość istnienia nieodkrytych komór.

Inna teoria mówi o badaniach nad zaawansowaną bronią  tzw. „Dzwonem”, lub konstrukcją obiektów latających. Kolejna hipoteza dotyczy ukrycia w podziemiach skarbów, w tym legendarnej Bursztynowej Komnaty lub mitycznego „złotego pociągu” wypełnionego kosztownościami z Wrocławia. Choć opowieści te rozpalają wyobraźnię, brak materialnych dowodów sprawia, że pozostają one w sferze spekulacji.